Collega in spotlight - Richard
Richard, wat maakt voor jou het werk op BSO Theo Thijssen de moeite waard?
Iedereen zegt dat je altijd zaken en privé gescheiden moet houden van elkaar.
Ook al is dit wel heel belangrijk, het is ook een beetje cliché. En collega’s die werk en privé met mate durven te combineren vormen samen wel een heel leuk team wat wel echt meer iets is voor deze tijd. Je krijgt dan van die leuke momenten zoals dat je gezellig met z’n allen een keer ergens gaat eten 🍲, of dat je gezellig met z’n allen iets gaat ondernemen, zoals een pretpark.
Het maakt een team niet alleen leuk, maar ook sterk. Want niet alleen begrijp en respecteer je elkaars privéleven, je leert je collega’s ook echt kennen.
Die respect en waardering voor elkaar, dat maakt werken op mijn locatie wel echt de moeite waard.
Wat maakt jouw locatie bijzonder?
Alle kinderen bij ons komen van de school waar we in zitten. En we zitten bom vol! Dat vind ik wel heel bijzonder.
Wat zou er op jouw locatie verbeterd kunnen worden?
De locatie is wel heel klein. Ik heb op veel BSO-locaties gewerkt in mijn carrière en BSO Theo Thijssen is zeker wel één van de kleinste BSO’s die ik heb gezien.
Gelukkig zijn er voor de toekomst wel plannen om uit te breiden.
Niet alleen op mijn locatie, maar in de hele sector is er te weinig personeel. Om dit personeel te werven moeten jongeren op de middelbare school al meer naar deze kant gehaald worden, door ze beter te informeren over deze sector en het werk daar omheen. Dat gebeurt nu veel te weinig. Jongeren hebben geen flauw benul van hoe leuk dit beroep is en kiezen dan uiteindelijk voor iets heel anders.
Beschrijf een bijzondere, succesvolle dag op jouw locatie. Waar werd jij blij van?
Ik word blij van die dagen dat dingen anders gaan. Of dat je andere dingen doet dan normaal, maar dat het wel nog steeds heel goed gaat. Dat maakt dat een dag voor mij niet saai is, maar wel bijzonder en succesvol.
Ik ben BHV’er en ik heb een keer het team mogen trainen voor een Bommelding 💣. Iets wat volgens mij helemaal niet vaak voor komt. Normaal oefen je een ontruiming altijd met een brandscenario in je achterhoofd. Dus ik ging even een keer flink out of the box voor de ontruimingsoefening. Voor deze oefening heb ik ook echt een nepbom gemaakt van een oude wekker en deze in een schooltas gestopt en in de school verstopt.
Ik heb ook echt iemand naar de BSO laten bellen met die ging dreigen een bom in een tas te laten ontploffen. Het was wel duidelijk dat het allemaal voor training doeleinden was hoor, dus geen gestreste collega’s die gingen flauwvallen en zo. De beller gaf juist stiekem allemaal hints weg. En degene die de telefoon op nam moest goed luisteren en non-verbaal met het team communiceren.
Ik was heel trots dat deze ontruiming zo uniek en succesvol was.
Ook werkte ik een keer op een BSO vlak naast een tankstation. Dit tankstation werd die dag overvallen door iemand met een pistool. Ik moest toen niet alleen de BSO ontruimen, maar ook de vluchtroute lopen en op de vluchtlocatie (een sportschool) met de kinderen onderduiken tot de politie het weer veilig had verklaard. Er zijn niet veel mensen die dit verhaal kennen, maar het is echt waar.
Dit soort dagen die heel anders gaan dan normaal, maar wel met een goede afloop, die zijn het meest bijzonder om mee te maken. Je krijgt elke keer BHV training, je doet elke keer een ontruiming, maar dan is het ineens voor het echie. Het schudt je wakker. Het geeft je die kick. Het geeft je het gevoel dat je leeft!
Ik heb zelf nog één vraag: Wat denk jij dat de meerwaarde is van mannen in de kinderopvang?
Ook al is dit mijn eigen vraag, vind ik het nog steeds heel moeilijk om te beantwoorden. Want het is iets wat je niet kan zien, maar kinderen voelen het. Ze voelen mijn energie. Kinderen hebben het nodig, het zorgt voor balans. Daarom zijn mannen in de kinderopvang zo belangrijk.